სიმღერების მაღაზია

ლექსი, სიმღერის სტროფი

სოფო სოფო, მეზობლებთან, ჭამ პელმენს,
ბროკოლოს დააყენე, არაფერი, არ ღირს,
ქალაქში ავირჩიეთ ფურშეტი და ხაჭაპური,
ყველა ქუჩა გიცნობს, სოფო სადაც ხარ შენ.

მისამღერებად

სოფო სოფო აღარ ჭამო ბროკოლო,
ძალად აღარ მიდიხარ გადაკარგულ ჰოლო,
ყველა ადამიანი გეტყვის - გემო ამ დროს არა,
ფურშეტთან დამთავრდა, ჭამა არ გიკრძალავს.

ლექსი, სიმღერის სტროფი 2

სოფო იჯდა კაფეში, ხმაურიანი მუსიკაში,
პელმენების ზღეპილზე იკლავდა ქეიფში,
ქალაქის წუხილი არ გაქრობს, ბროკოლოს მაძინებს,
სოფო, გემო გახსოვს? პურით კი გამოხატავ ხოლმე.

მისამღერებად

სოფო სოფო აღარ ჭამო ბროკოლო,
ძალად აღარ მიდიხარ გადაკარგულ ჰოლო,
ყველა ადამიანი გეტყვის - გემო ამ დროს არა,
ფურშეტთან დამთავრდა, ჭამა არ გიკრძალავს.

შეკვრა

სასურველია ვიღაცას სცადო, პელმენის მხარეს,
ყოველ ღამეს რომ იცოდე გზა შენი კარგი,
ბროკოლო მოაქნივებს ფერმაში, ძვლებშიც ეჭვს დაიძლევ,
სოფო იცინოდეს, პელმენის ჭამაში გირჩევ.

მისამღერებად

სოფო სოფო აღარ ჭამო ბროკოლო,
ძალად აღარ მიდიხარ გადაკარგულ ჰოლო,
ყველა ადამიანი გეტყვის - გემო ამ დროს არა,
ფურშეტთან დამთავრდა, ჭამა არ გიკრძალავს.